Wéda (Sanskerta: वेद; veda, Bali: weda, Jawa: ꦮꦺꦢ "ilmu kaweruhan") inggih punika kitab suci ring Agama Hindu. Kruna Wéda mawit saking basa Sanskerta inggih punika "vid" sané maartos kaweruhan, kauningin, utawi kacingakin. Kitab punika mawentuk pupulan sastra kuno saking India tur madaging makéh kaweruhan indik Agama Hindu.

Umat Hindu sané ngamolihang wahyu

Ring umat Hindu, kitab Wéda punika kapercaya mawit saking wahyu utawi sabda Tuhan sané suci, tur salanturnyané wahyu punika kalimbakang oleh para umatnyané sané marupa Rsi malarapan antuk orti ka krama sané lianan. Sasampun wénten sasuratan, wahyu punika kalimbakang nganggén sasuratan kitab suci punika.

Wéda kadadosang sastra sané pinih tua sané wénten ring sajebag jagaté, krana mawit saking wahyu Tuhan, nénten wénten anak sané ngaryanin tur abadi. Ring zaman Kaliyuga, Maharsi Wyasa mupulang kitab Wéda dados pat kepahan sané kawastanin Catur Wéda Samhita, kepahannyané minakadiː Rigwéda, Yajurwéda, Samawéda miwah Atharwawéda.[1]

Pustaka uah

  1. Madé Titib, Veda Sabda Suci Pedoman Praktis Kehidupan. Paramita, Surabaya, 1996, ISBN 979-9044-04-9

Cutetan uah

filologis
  • Benjamin Walker Hindu World: An Encyclopedic Survey of Hinduism, (Two Volumes), Allen & Unwin, London, 1968; Praeger, New York, 1968; Munshiram Manohar Lal, New Delhi, 1983; Harper Collins, New Delhi, 1985; Rupa, New Delhi, 2005, ISBN 81-291-0670-1.
  • Maurice Bloomfield, A Vedic Concordance, Harvard Oriental Series, 1907
  • Klaus Mylius, Geschichte der altindischen Literatur, Wiesbaden (1983).
  • Moriz Winternitz History of Indian Literature, Vol.1 (Calcutta 1926) p.l
religi

Pranala jaba uah